Jest to zapis losów Stanisława Czuruka ze Lwowa w okresie od 1 września 1939 do 4 grudnia 1955 — przedstawiony przez unikatowe dokumenty — dziennik z początku wojny, 350 grypsów przemycanych w latach 1944–48 z obozów i więzień lwowskich, a także listy i wspomnienia z łagrów i zesłania na Kołymie, uzupełnione relacjami nagranymi współcześnie w Ośrodku KARTA oraz 120 zdjęciami archiwalnymi.
Stanisław Czuruk był uważnym świadkiem codzienności sowieckiej i na gorąco zapisywał swoje wrażenia ze środka systemu, który na wiele lat odebrał mu wolność. Powstało dzięki temu niezwykłe studium utraty młodości, rodziny, ojczyzny.
